مدل سازی خشک کردن لایه نازک و بررسی ترکیبات زیست فعال در خشک کردن ترکیبی (هوای گرم - مادون قرمز) سیب

خشک کن های همرفتی امروزه به صورت گسترده در صنایع پس از برداشت استفاده می شود. طولانی بودن فرایند خشک کردن به روش همرفتی باعث کاهش کیفیت محصول نهایی خشک شده می شود. در این تحقیق با انجام فرایند خشک کردن ترکیبی به وسیله ی خشک کن همرفتی و مادون قرمز با سه روش مختلف، سینتیک خشک کردن و ترکیبات زیست فعال مانده در محصول نهایی مورد بررسی قرار گرفت. از سه روش خشک کردن ترکیبی به صورتی که روش اول خشک کردن همزمان HA-IR، روش دوم خشک کردن دو مرحله ای به صورتیکه مرحله ابتدا هوای گرم و سپس مادون قرمز HA+IR و برعکس آن در روش سوم IR+HA استفاده شد. آزمایشات در ۳ سطح دما ۴۰,۵۵,۷۰⁰C و ۳ سطح شدت تابش ۲۵۰,۵۰۰,۷۵۰W/m۲ انجام شد. نتایج این تحقیق نشان داد که کمترین زمان ثبت شده در روش خشک کردن HA۷۰-IR۷۵۰ به مدت ۸۰ دقیقه بدست آمد. در میان مدل های بررسی شده مدل میدلی دقت بیشتری در پیش بینی روند خروج رطوبت از محصول داشت. بیشترین مقدار تام فنولی mg GAE/g ۸.۵۰ و تام فلاونوییدی ۷.۱۷mg CE/g در روش HA۷۰-IR۷۵۰ و بیشترین مقدار فعالیت آنتی اکسیدانی ۶۷.۸۸% در روش HA۷۰-IR۵۰۰ بدست آمد.

Keywords:

خشک کردن , سیب , مدل سازی , ترکیبات زیست فعال , هوای گرم - مادون قرمز