مقایسه تاثیر روش تدریس معکوس با روش تدریس سنتی بر خودپنداره تحصیلی

هدف پژوهش حاضر مقایسه تاثیر روش تدریس معکوس و روش تدریس سنتی بر خودپنداره تحصیلی دانش آموزان دختر دورهمتوسطه اول شهرستان خرم آباد بود. روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی، به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود؛ جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان خرم آباد تشکیل دادند که در ابتدا جهت انجامغربالگری، چندین کلاس به روش تصادفی مرحله ای انتخاب شدند؛ بعد از آنکه غربالگری صورت گرفت؛ تعداد ۳۰ نفر از دانش-آموزان که دارای شرایط مورد نظر بودند به شکل تصادفی، انتخاب و در دو گروه قرار گرفتند. ابزار پژوهش را پرسشنامه خودپندارهتحصیلی یس یسن چن تشکیل میداد که دارای ۱۵ سوال است. روش تحلیل داده ها از نوع کوواریانس تک متغیره بود که نتایج آننشان داد که روش تدریس معکوس در مقایسه با روش تدریس سنتی بر خودپندارهی تحصیلی موثرتر است. در واقع استفاده از روش-های نوین تدریس چون موجب افزایش مشارکت دانش آموزان در جریان تدریس میشود، و به تبع آن افزایش میزان انگیزه، شادی وافزایش اعتماد به نفس دانش آموزان را به دنبال خواهد داشت و در نتیجه موجب افزایش خودپنداره تحصیلی دانش آموزان می شود.

Keywords:

روش تدریس معکوس , روش تدریس سنتی , خودپنداره تحصیلی