مطالعه اثرات پرایمینگ بذر در مقاومت به خشکی بذر دو رقم تریتیکاله (Juanillo 92 ,CTY87)

پرایمینگ بذر تکنیکی است که به واسطه آن بذور پیش از قرار گرفتن در بستر کشت، از لحاظ فیزیولوژیکی و بیو شیمیایی آمادگی جوانه زنی را به دست می آورند. این امر سبب تغییرات زیستی و فیزیولوژیکی زیادی در بذور و همچنین گیاه حاصل از آن می گردد، به طوری که نتیجه این عمل در جوانه زنی، استقرار اولیه گیاه، زودرسی و افزایش کمی و کیفی محصول قابل مشاهده می باشد. در این مطالعه اثر پرایمینگ بر جوانه زنی و رشد دو رقم بذر تریتیکاله در شرایط تنش خشکی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در شهریور ماه 1389 در دانشکده کشاورزی دانشگه آزاد اسلامی واحد مشهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل، سه سطح صفر (بدون پرایم) و 12 و 24 ساعت پرایم بذر با آب و پنج پتانسیل صفر (شاهد)، 4- و 8- و 12- و 16- بار با پلی اتیلن گلایکول (PEG) بود. تجزیه واریانس داده های حاصل نشان داد که جوانه زنی بذور تریتیکاله تحت تاثیر سطوح مختلف خشکی کاهش یافت. همچنین اثر پرایمینگ بذر بروی صفات رشد ریشه چه و وزن تر معنی دار نبوده است. اثرات متقابل پرایمینگ بذر تحت شرایط تنش خشکی تنها بر روی صفت طول ساقه چه در سطح 1% معنی دار و بر روی سرعت و درصد جوانه زنی، بنیه بذر و ریشه چه معنی دار نبوده است.

Keywords:

تریتیکاله , تنش خشکی , جوانه زنی , هاردنینگ بذر , PEG