تبیین رابطه سرمایه فکری و خلق دانش در شرکت بیمه (مطالعه موردی: شعب بیمه ایران در استان گیلان)

در اقتصاد دانشی بر خلاف اقتصاد صنعتی، دارایی های فکری و به خصوص سرما یه های انسانی جزء مهم ترین داراییهای سازمان محسوب می شود و موفقیت بالقوه سازمانها ریشه در قابلیت فکری آنها دارد. با توجه به برخی از مطالعات صورت گرفته میتوان گفت که انباشت سرمایه فکری و مدیریت دانش با یکدیگر در ارتباط بوده و این امر میتواند در سازما ن های اجرایی و شرکتهای دولتی بسیار مهم باشد چرا که سازمانها در عصر حاضر میکوشند تا از خلق دانش بیش تری برخوردار باشند . بر این اساس مطالع ه تجربی حاضر در پی بررسی رابطه ی بین سرمایه فکری و خلق دانش در سازمان های اجرایی است . جامعه آماری این پژوهش مشتمل بر تمامی افرادی است که دارای مشاغل کارشناسی د ر شعب بیمه ایران در سطح استان گیلان هستند و تعداد آنان برابر 140 نفر بوده که نمونه ی آماری این پژوهش نیز مطابق جدول مورگان 103 نفر به دست آمد . نتایج بیانگر آن است که سرمایه فکری و ابعاد آن با خلق دانش رابطه ای معنادار و مستقیم دارند و نتایج رگرسیون نیز بیان داشت که از میان ابعاد سرمایه فکری متغیر سرمایه انسانی و متغیر سرمایه رابطه ای برای پیش بینی خلق دانش با اطمینان 95 درصد معنادار هستند.

Keywords:

سرمایه فکری , دانش , سرمایه انسانی , شرکت بیمه ایران