مروری بر بررسی چالش های حقوقی مناطق چهارگانه کشور ایران

روند سریع رشد صنعت و فناوری و درکنار آن، ضرورت گرایش به جهانی شدن، دنیا را دست خوش تحول عظیمی در ابعاد اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کرده است. در این میان، محیط زیست به رغم تلاش جمعی دولت ها و جامعه بین الملل برای اعمالضوابط و مقررات حفاظتی، گرفتار تغییرات منفی و ناپایداری های روبه گسترشی شده که زندگی فردی و اجتماعی بشر کنونی و نسل های آینده را مورد تهدید قرارداده است و بحران های زیست محیطی همواره مورد بحث بوده است. انفجار جمعیت، نابودی منابع،مصرف بیش از اندازه، گسترش فقر، آلودگی شدید و صنعتی شدن افسارگسیخته، چالش های بزرگی را پیش روی صاحب نظران ودست اندرکاران حفظ محیط زیست می گذارد. مناطق تحت حفاظت به عنوان بوم سازگان های ویژه و انتخابی، دارای ارزش متنوعی می باشد که می بایست برای نسل های آینده نیز مورد حفاظت و حمایت قرار گیرد. به این منظور برای مدیریت پایدار این منطقه ها و حفاظت آن ها در برابر مشکلاتی که پیش روی آن ها قرار دارد به ضوابط و مقررات کارآمد و متناسب نیازمند است. برای رسیدن بهاین هدف و حل این مشکل، دولت ها ناگزیر به قانون گذاری به شیوه های مناسب با الزام و ضمانت اجرای موثر متناسب با شرایط منطقه می باشد. در این مطالعه مشاهده می شود که در بررسی قانون ها و مقررات حاکم بر مناطق چهارگانه ایران، احکام حقوقی و قواعدی که الزامات و ضمانت اجراهای لازم برای حفاظت این مناطق را فراهم کرده باشد به چشم می خورد ولی با پیچیدگی روزافزون مسایل زیست محیطی در کشور و معضلاتی که در زمینه حفاظت منابع طبیعی به ویژه مناطق چهارگانه وجود دارد مشکل های حقوقی در این مناطق مشهود است. در کار حاضر به صورت توصیفی و تحلیلی بخش کوچکی از چالش های حقوقی مربوط به مناطق چهارگانه محیط زیست ایران و راه کارهای جهت حل آن مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته است.

Keywords:

مسائل حقوقی , مناطق چهارگانه , تخریب زیست محیطی