فلسفه تربیتی از دیدگاه شهید مطهری

تعلیم و تربیت را می توان یکی از اساسی ترین مسائل در جهان امروز دانست. بشر به کمک آنچه می آموزد، می تواند کارهایبزرگی انجام دهد و به هم نوع خود خدمت کند. تربیت یک ضرورت اجتناب ناپذیر در زندگی اجتماعی انسان است. آدمی برایادامه حیات انسانی و نیل به کمال لایق خود ناگزیر است با دیگران بیامیزد و عضو جامعه بشری باشد و در فعالیتهایاجتماعی با آنان همکاری نماید. تربیت، تجربیات نسل های گذشته را به نسل های بعد منتقل میکند و راه و رسم زندگی را بهبشر میآموزد، تربیت برنامه هماهنگی فرد با اجتماع است، تربیت عواطف و احساسات را اندازه می گیرد و تمایلات انسان را بهراه صحیح هدایت مینماید و روابط شخص را با اجتماع بر اساس شیوه صحیح منظم می سازد. تربیت صحیح یکی از مهمترینارکان سعادت بشر است، تربیت رمز کامیابی و خوشبختی انسانها در طول ایام زندگی است. تربیت صحیح شخص را انسانیمعتدل و قابل معاشرت میسازد، غرائزش را براساس مصلحت اندازه گیری میکند و به آنها شکل سازگاری با جامعه می بخشد وآدمی را در ارضای تمایلات نفسانیش از افراط و تفریط مصون میدارد. استاد مطهری یکی از آن دسته اساتیدی بسیار بزرگیمی باشد که در خصوص تعلیم و تربیت و فلسفه ی آن، نظرات بسیار ناب و مفصلی را ارائه داده است. مطالعه حاضر به کمکبررسی منابع مختلف در مورد زمینه مورد بحث، به بررسی و تحلیل فلسفه تربیتی از دیدگاه شهید مطهری می پردازد.

Keywords:

تعلیم و تربیت , آموزش و پرورش , فلسفه , استاد مطهری