بوم آموزش مبتنی بر پایداری دیجیتال راهبردی جدید برای جایگاه یابی حوزه آموزش و توسعه سرمایه انسانی در کشور

بسیاری از مدیران عامل نگاهی هزینه ای و نه رویکردی سرمایه ای به حوزه آموزش و توسعه عامل انسانی دارند. به همین دلیل در شرایط بحرانی و ناپایداری اقتصادی چه در سطح سازمانی و چه در سطح ملی به کاهش سرمایهگذاری در بخش آموزش اقدام مینمایند. در سازمانهای پیشرو معمولا استراتژی آموزش تدوین شده و از مدلهای مختلفی برای تحقق استراتژی آموزش استفاده مینمایند. اما بیشتر مدلها نتواسته اند بطور مختصر، شفاف و روشن، ارتباط بین دستاوردهای واحد آموزش و حتی آموزش های کلیدی بلند مدت را با حوزه مالی و اقصتادی سازمان را به مدیران عامل منتقل نماید. در صورتیکه یکی از مهمترین عواملی که میتواند باعث تحقق اهداف و استراتژی پایداری سازمانها شود؛ همسویی و همافزایی مناسب حوزه آموزش و توسعه منابع انسانی در سطوح مختلف سازمانی میباشد. زمانی که یک سازمان، استراتژی و مدل کسب و کار مدون مناسبی را تدوین نموده است، واحد آموزش میتواند نقش و جایگاه خود را در تحقق آنها، بطور واضح نمایش دهد؛ چرا که عامل انسانی میتواند تاثیرگذاری مناسبی در تحقق اهداف کسب و کار داشته باشد. این مهم به خصوص در عصر تحول دیجیتال و پایداری کسب و کارها که دو چالش بنیادین امروزی بوده، بسیار حائز اهمیت است. سازمانهای ایرانی، میخواهند به کمک مدل کسب و کار خود به پایداری؛ به خصوص پایداری اقتصادی در عصر تحول دیجیتال برسند و میدانند این مهم وابسته به یکی از مهمترین عوامل سازمانی، یعنی عامل انسانی میباشد. اینکه سازمانها چگونه با الگوبرداری از بوم کسب و کار خود، که مدیران عامل اغلب درک مناسبی از آن دارند؛ بتوانند همسویی و همافزایی بین عامل انسانی به کمک واحد آموزش در سطوح کسب و کار ایجاد نمایند، موضوع این پژوهش است. روش تحقیق بکار رفته شده در این پژوهش مبتنی بر بررسی سیستماتیک بوده و با الگوبرداری و ترکیب بوم کسب و کار استروالدر و بوم منابع انسانی؛ اقدام به تدوین بوم آموزش و توسعه مینماید.