بررسی جایگاه و حقوق افراد با نیازهای ویژه در نامه ۵۳ نهج البلاغه و کاربردهای آن در عرصه تعلیم و تربیت

توجه به جایگاه و حقوق افراد با نیازهای ویژه یکی از مسایل بسیار اساسی و حایز اهمیت بالاست ،که در آموزه های اسلامی و به خصوص در کتاب پر ارج نهج البلاغه تاکید بسیار فراوانی بر آن شده است .که بهره گیری و به کارگیری این رهنمودهای ارزشمند و حکیمانه ، سبب شناسایی جایگاه افراد با نیازهای ویژه و حقوق آن ها در سطوح مختلف جامعه و به خصوص در عرصه تعلیم و تربیت می شود. هدف تحقیق حاضر واکاوی جایگاه افراد با نیازهای ویژه در نامه ۵۳ نهج البلاغه و کاربردهای آن در عرصه تعلیم و تربیت می باشد. در پژوهش پیش رو ، از رویکرد کیفی و روش تحقیق توصیفی -تحلیلی استفاده شده است . در این راستا، با استفاده از منابع مختلف و با مراجعه به کتب ،مقالات،آیات ،روایات و احادیث ، به واکاوی و کنکاش این مبحث مهم در نهج البلاغه اقدام شده است وبه استنتاج از مطالب پرداخته شده است . نتایج تحقیق حاضر، بیان گر تاکید و سفارش اکید حضرت امام علی (ع)، بر توجه و حساسیت نسبت به افراد با نیازهای ویژه و حفظ شان و پاسداشت جایگاه آن ها در جامعه و در بین همگان می باشد، که می توان با بهره گیری از این هنمود های ارزشمند، با نگاهی دقیق و جامع به ایجاد یک جایگاه رفیع و ترسیم افقی بلند برای افراد با نیازهای ویژه در عرصه تعلیم و تربیت اقدام نمود.

Keywords:

نهج البلاغه , جایگاه و حقوق , افراد با نیازهای ویژه , تعلیم و تربیت .