رابطه علی بین رضایت از آموزش مجازی و خشنودی از زندگی تحصیلی با میانجیگری عواطف وانگیزش تحصیلی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه علی بین رضایت از آموزش مجازی و خشنودی از زندگی تحصیلی با میانجیگری عواطف وانگیزش تحصیلی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز است. شرکت کنندگان در این پژوهش ۳۰۰ نفر از دانشجویان دختر وپسر بودند که به روش تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش شامل پرسشنامه خشنودی اززندگی تحصیلی، پرسشنامه آموزش مجازی، پرسشنامه ی هیجان های تحصیلی و مقیاس انگیزش تحصیلی بودنند. ارزیابی مدلپیشنهادی با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری انجام گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی از برازش قابلقبولی با داده ها برخوردار بود و تمام مسیرها از لحاظ آماری معنی دار بودند

Keywords:

رضایت از آموزش مجازی , خشنودی از زندگی تحصیلی , میانجیگری عواطف , انگیزش تحصیلی .