رابطه علی جهت گیری هدف و تنظیم شناختی هیجان با خودناتوان سازی تحصیلی با نقش میانجیهیجان های مثبت در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه ۱ شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه علی جهت گیری هدف و تنظیم شناختی هیجان با خودناتوان سازی تحصیلی با نقشمیانجی هیجان های مثبت در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم ناحیه ۱ شهر شیراز بود. جامعه آماری پژوهش حاضرشامل کلیه دانش آموزان متوسطه دوم ناحیه شهر شیراز بودند، از این جامعه آماری نمونه ای به حجم ۳۸۴ نفر به روشنمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شد. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه ی هیجان های تحصیلی،پرسشنامه جهت گیری هدف، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان و پرسشنامه خودناتوان سازی تحصیلی بودند. ارزیابی مدلپیشنهادی با استفاده از روش الگویابی تحلیل مسیر انجام گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، مدل پیشنهادی از برازشقابل قبولی با داده ها برخوردار بود و تمام مسیرها از لحاظ آماری معنی دار بودند

Keywords:

جهت گیری هدف , تنظیم شناختی هیجان , خودناتوان سازی تحصیلی , هیجان های مثبت.