ارزیابی اجزای عملکرد و ویژگیهای فیزیولوژیک دورقم گندم زودرس و دیررس درکشت درهم

آزمایش حاضر، در سال زراعی 87-1386 با هدف ارزیابی اجزای عملکرد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک ارقام زودرس و دیررس گندم زمستانه در کشت درهم (مخلوط) آن ها در مزرعه ی تحقیقاتی بخش زراعت و اصلاح نباتات دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز انجام شد. این آزمایش با رویکرد بررسی امکان بهره گیری از تفاوت های بین ارقام در ایجاد ناهمگونی هدفمند در سایه انداز گیاهی به منظور بهبود شرایط و ویژگی های زراعی سایه انداز طراحی گردید. تیمارهای این آزمایش، یک سری جایگزینی شامل پنج نسبت ترکیبی دو رقم گندم زودرس (فلات) و دیررس (شیراز)، و نیز دو سطح رطوبتی در دوره ی پس از گلدهی بود. بهترین شرایط در سایه انداز از نظر اجزای عملکرد دانه و ویژگی های فیزیولوژیک تحت هر دو شرایط رطوبتی از نسبت ترکیبی 1:1 ارقام بدست آمد، که بارزترین ویژگی مرتبط با عملکرد را در این میان تعداد سنبله در واحد سطح نشان داد. به نظر می رسد که کشت درهم ارقام زودرس و دیررس گندم زمستانه بتواند رقابت فشرده ی پس از گلدهی را بویژه در شرایط کم آبیاری کاهش داده و موجب بهبود ویژگی های زراعی سایه انداز گردد.

Keywords:

کشت درهم ارقام , گندم زمستانه , سایه انداز گیاهی