خرمایکی از مهم ترین و عمدهترین تولیدات باغی ایران است . به دلیل انبارداری غیر اصولی ، بسته بندی بی کیفیت و عدم توسعه صنایع مرتبط با فرآوری و
پس از برداشت ، سالانه بخش قابل توجهی از خرمای تولیدی کشور تلف می شود. عمل
هسته گیری یکی از عملیات مهم در صنایع
پس از برداشت خرما است که می تواند نقش غیر قابل انکاری در بازارپسندی محصول ایفا نماید. خرمای بی
هسته شده دارای مصارف فراوانی در صنعت است . انواع کلی روشهای
هسته گیری خرما شامل روشهای سنتی و روشهای ماشینی است . عملیات
هسته گیری دستی و سنتی
خرما عملیاتی وقت گیر و خسته کننده است . در مقایسه روش سنتی با سیستم های مکانیزه
هسته گیری (با ظرفیت مشابه )، می توان به تعداد بیشتر نیروی کارگری و در نتیجه نیاز به فضای گستردهتر و هزینه های بالاتر نیروی کارگری در
هسته گیری به شیوه دستی و سنتی اشاره نمود. سرعت
هسته گیری سنتی پایین بوده و عوامل خستگی ، بیماری و بی دقتی عوامل کارگری در کاهش کیفیت محصول بی
هسته شده اثرگذار است . بنابراین استفاده از ظرفیت
هسته گیری ماشینی در جداسازی
هسته خرما غیرقابل اجتناب است . انواع روشهای ماشینی
هسته گیری خرما بر اساس قابلیت یا عدم قابلیت حفظ شکل و بافت
خرما پس از
هسته گیری ، دسته بندی می شود. در این مطالعه ، فعالیت های مرتبط با
هسته گیری سنتی و ماشینی خرما، انواع تجهیزات و دستگاههای
هسته گیری خرما، فعالیت ها و اختراعات ثبت شده در این زمینه با اولویت فعالیت های ابداعی ثبت شده در کشور، مورد مطالعه و بررسی قرار خواهد گرفت .