عوامل موثر بر نسبت های سودآوری در صنعت بانکداری ایران (مطالعه موردی: بانک های تجاری ایران)

این مقاله به بررسی عوامل موثر بر نسبت های سودآوری در بانک های تجاری ایران می پردازد. برای این منظور تأثیر متغیرهای مستقل مدل که بیانگر مشخصه های درونی بانک ها(ریسک بانک،اندازه ی بانک و تعداد دستگاه های خودپرداز بانک)ویژگی های خاص صنعت(تمرکز بازار بانک ،سهم بانک) وشاخص های اقتصاد کلان(نرخ تورم، میزان تولید ناخالص داخلی) بر بازده دارایی ها و بازده سرمایه صاحبان سهام که به عنوان شاخص های عملکرد سودآوری بانک ها قلمداد می شوند، محاسبه شده است. برای محاسبه ی تاثیر این عوامل از داده های مربوط به بانک های تجاری ایران طی سال های 1381-1387 استفاده شده است . داده های این تحقیق به صورت داده های ترکیبی می باشد و این داده ها با استفاده ازآمار استنباطی و روش های اقتصاد سنجی داده های ترکیبی و رگرسیون خطی و نرم -افزار Eviews تجزیه و تحلیل شده اند.نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که شاخص تمرکز بازار بانک و اندازه ی بانک ،ریسک بانک ومیزان گسترش بانکداری الکترونیک - که در این تحقیق بر اساس تعداد دستگاه های خودپرداز بانک مشخص گردیده – تأثیر معکوس بر نسبت های سودآوری بانک های تجاری داشته و شاخص سهم بازار بانک ، نرخ تورم و میزان تولیدناخالص داخلی با نسبت های سودآوری این بانک ها رابطه ی مستقیم دارد.

Keywords:

داده های ترکیبی , بازده دارایی ها , بازده سرمایه صاحبان سهام , نرخ تورم , تمرکز بازار