کنترل بیولوژیک بیماری پژمردگی گوجه فرنگی با استفاده از جدایه های باکتریایی باسیلوس، سودموناس و قارچ تریکودرما

گوجه فرنگی یکی از اعضای خانواده بادمجانیان (Solanaceae) و جنس Lycopersicon است و شامل چندین گونه است عوامل متعددی مانند آفات، بیماری های قارچی، باکتریایی و ویروسی، رقابت با علف های هرز و شرایط آب و هوایی و خاکی نامساعد سبب کاهش بازدهی در تولید گوجه فرنگی می شوند. یکی از عوامل محدود کننده گوجه فرنگی، باکتری Ralstonia solanacearum می باشد که هر مساله خسارت فراوانی ایجاد می کند با توجه به اهمیت این بیماری و محدود بودن روش های کنترلی، یافتن یک راهکار مناسب برای این بیماری ضروری می باشد. این تحقیق در قالب طرح کامل اتصادفی انجام شده و از گونه های آنتاگونیست باکتری های Pseudomonas flourecsens ، Bacillus subtilis و Trichoderma harzianum و رقم موبیل استفاده گردیده است نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارها بر تمام صفات بجز طول ساقه در سطح احتمال 1 درصد معنی دار شد. نتایج مقایسه میانگین نیز نشان داد که تیمارهای تریکودرما و باسیلوس اثر مثبت و معنی داری بر صفات اندازه گیری شده داشتند. همچنین نتایج تجزیه همبستگی صفات نشان داد که وزن خشک ساقه با وزن تر ساقه و ریشه بالاترین همبستگی را داشت.

Keywords:

کنترل بیولوژیک , پژمردگی باکتریایی , آنتاگونیست