اثر تنش خشکی انتهایی بر قدرت بذر ژنوتیپ های گندم (Triticum aestivum)

به منظور بررسی اثر تنش خشکی بر قدرت بذر ژنوتیپ ها ی گندم آزمایشی در سال زراعی 83-1382 در گلخانه دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان اجرا شد . آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل، ژنوتیپ در چهار سطح (vee/koel//weaver, و para2//Jup/Bjy/vee/4^2*kavz, و vee#7//kavz, kavz/star ) و زمان تنش در دو سطح (تیمار تنش خشکی قبل از گرده افشانی تا مرحله برداشت، و تیمار تنش خشکی بعد از گرده افشانی تا مرحله برداشت) و تیمار شاهد، آبیاری در تمام فصل رشد در حد ظرفیت زراعی انجام شد. نتایج نشان داد ژنوتیپ vee#7//kavz کمترین زمان تا شروع جوانه زنی، رسیدن به 10، 50 و 90 درصد حد اکثر جوانه زنی و بیشترین سرعت و یکنواختی جوانه زنی را دارا بود . همچنین این ژنوتیپ بیشترین درصد جوانه زنی پس از تسریع پیری و بیشترین رشد گیاهچه در تیمارهای تنش و تیمار شاهد را داشت. درصد جوانه زنی پس از تسریع پیری و رشد گیاهچه در تیمارهای تنش خش کی نسبت به تیمار شاهد کاهش یافت و هدایت الکتریکی ژنوتیپ ها در شرایط تنش افزایش یافت.

Keywords:

گندم , تنش خشکی انتهایی , تسریع پیری , رشد گیاهچه و هدایت الکتریکی