تحلیل سینوپتیکی بارش های سیل آسای بخش میانی رودخانه زاینده رود

از جمله بلایای طبیعی نواحی خشک و نیمه خشک، سیل است. وقوع سیل در این مناطق بر اثر رگبارهای تند بهاری است. باران تند و بیش از ظرفیت نفوذ و هدایت یک رودخانه موجب بالا آمدن سطح آب رودخانه میشود، علاوه بر آن ذوب برف بر اثر این بارش های تند افزایش یافته و موجب طغیان رودخانه می شود. وقوع بارش های شدید در نواحی پس از سد زاینده رود خسارت های زیادی به شهرها، روستاها، مزارع و تاسیسات وارد می کند. وقوع چنین بارش هایی حاصل ترکیب شرایط سینوپتیک و محیطی است. عبور سیکلون مدیترانه ای و موج بادهای غربی، مهمترین عامل بروز بارش های سیل آسا در این منطقه است. تشکیل و حرکت سیستم های مذکور با استفاده از داده های فشار سطح زمین و ارتفاع ژئوپتانسیل لایه های مختلف جو قابل پیش بینی است و می توان با پیش بینی ایجاد و حرکت این سیستم ها، وقوع بارش های شدید در این منطقه را پیش بینی نمود و خسارات ناشی از آن را کاهش داد.