مروری بر فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره گیاه کرفس

تحقیقات اخیر نشان داده است که خاصیت متفاوت گیاهان به منبع و موقعیت اجزاء شیمیایی تشکیل دهنده آن بستگی دارد. گیاهان دارویی در فرهنگ سنتی در تمام دنیا بصورت گسترده استفاده می شود و مصرف آن روز به روز افزایش می یابد. آپیوم گراولنس یک گیاه بومی متعلق به خانواده آپیاسی است که یک گونه از انواع گیاه کرفس است. مطالعات اخیر نشان داده است که آیپوم گراولنس خاصیت مغذی، دارویی، آنتی اکسیدانی و آنتی میکروبی دارد. کرفس در دمان بیماری های کبدی، طحال، کلیه و دفع سنگ مثانه مفید بوده و مقوی غرایز جنسی، ضد انگل، ضد تشنج، ضد نفخ، ادرار آور، مسکن و ضدقارچ می باشد. متائولیک استخراج شده از این گیاه حضور ترکیباتی نظیر تانین، استروئید، فولیک اسید، ترینوئید، فلاوونوئید و ساپونین را نشان می دهد. در میان پارامترهای آنتی اکسیدانی مقدار قابل توجهی فنل و تانین دیده می شود. در آنالیز گیاه کرفس ظرفیت پروتئین، چربی، کربوهیدرات، خاکستر و رطوبت مورد بررسی قرار گرفته است، که بعد از رطوبت کربوهیدرات در بالاترین میزان و چربی در پایین ترین میزان اجزا تشکیل این گیاه می باشد. همچنین دارای میزان بالای ویتامین C می باشد. با توجه به این خواص کرفس ارزش تغذیه ای بالایی دارد، میزان انرژی، آهن، پتاسیم، چربی، منیزیم و کربوهیدرات در بذر این گیاه بیشتر از قسمت های دیگر بوده و میزان ویتامین در ساقه بیشتر است. عصاره بدست آمده از گیاه کرفس از رشد باکتری ها جلوگیری می کند که باسیلوس سرئوس حساس ترین باکتری در مقابل عصاره کرفس بوده و طول مدت زندگی آنها در غلظت های مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. پروتئوس ولگاریسوسیتروباکتر فرئوندیل مقاوم ترین میکروارگانیسم نسبت به عصاره کرفس می باشد. م واد استخراج شده از کرفس روی اشریشیاکلی، لیستریا مونوسیتوزنز، سالمونلا تیفیموریم، باسیلوس سرئوس و انتروکوکوس فاکالیس هم تأثیر دارد.

Keywords:

عصاره , کرفس , فعالیت آنتی اکسیدانی