ارزیابی شاخص های پدافند غیرعامل در منطقه 10 شهر تهران به منظور کاهش آسیب پذیری در برابر حملات هوایی وموشکی

امروزه با پیشرفتهای صورت گرفته در فناوری تسحیلات و تجهیزات نظامی، مناطق مسکونی شهری بیشتر در معرض خطر تهاجم قرار گرفته است. از مهمترین عوامل افزایشدهنده تلفات انسانی در حملات نظامی به مناطق شهری، معماری غیراستاندارد و غیرمنطبق مساکن با اصولی همچون مکانگزینی و جانمایی بهینه ساختمان، پراکندگی مناسب بنا، رعایت اصول اختفاء، استتار و فریب، درجه مرمتپذیری بالای ساختمان و معماری داخلی ساختمان در ارتباط با پدافند غیرعامل است. آرایش فضایی ساختمانی و نحوه ارتباط با پیرامون، امکانات ویژهای را برای نجات جان افراد ایجاد نموده و باعث بهبود عملکرد سیستم و کاهش آسیبپذیری آن میشود. در این پژوهش ابتدا با روش کتابخانهای شاخصهای موثر در پدافند غیرعامل استخراج شده و ارزش و وزن هر شاخص با استفاده از روش AHP در نرمافزار Expert Choice بدست میآید و در نهایت میزان تابآوری منطقه 10 شهرداری تهران در برابر حملات هوایی با استفاده از وزن بدست آمده و با استفاده از ابزارهای موجود در محیط GIS محاسبه خواهد شد. در این مقاله شاخصهایی همچون دسترسی به معابر، دسترسی به فضاهای باز و سبز، ارتفاع ساختمان، قدمت بنا وضعیت تعیین کنندهای در میزان آسیبپذیری منطقه 10 شهرداری تهران در برابر حملات هوایی داشت. بر این اساس نواحی مرکزی منطقه 10 تهران بیش ترین آسیبپذیری و نواحی مرزی منطقه 10 به دلیل دسترسی مناسب به معابر و فضاهای باز دارای کمترین میزان آسیبپذیری در برابر حملات هوایی دارند.

Keywords:

پدافند غیرعامل , آسیب پذیری , تاب آوری , منطقه 10 شهرداری تهران