توسعه پایدار امکانات شهری بر اساس مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی: مطالعه موردی

امروزه سواحل دریاها بعنوان یکی از مهمترین مراکز صنعت توریسم در رشد و شکوفایی هر کشور مطرح است. گردشگری وجهانگردی به عنوان صنعتی قدرتمند و جذاب در جهان از جایگاه ویژه ای برخوردار است و سود حاصله از آن در برخیاز کشورها به عنوان پایه ارزی و تولید ناخالص ملی محسوب می شود . مهاجرت انسان به عنوان توریست به مناطق ساحل ی در حال افزایش بوده و منجر به سرمایه گذاری فزاینده در مناطق ساحلی، نوگرایی شهرها، طراحی مدرن، ایجاد شهرک ها و رشد شهرنشینی خواهد شد. بخش کرانه ای سواحل دریای خزر و سایر حوزه ها ی جلگه ا ی و کوهپای ه ای با ررف ی تجذب توریسم مجموعه فضاهایی را عرضه می دارد که هر یک با داشتن ویژگی های منحصر به فرد از مراکز مهم استراحتی و توریستی کشور به شمار می آیند. علارقم محاسن بسیار زیادی که این صنعت در بخشهای مهم اقتصادی-اجتماع ی دارد،تمرکز زمانی و مکانی بر روی مناطق خاص توریستی و نبود امکانات مناسب زیربنایی و عدم برنامه ریزی صحیح در توسعهشهرها، منجر به ایجاد ازدحام و تراکم بالا در آن بخشها شده و آسیب های زیست محیطی و زیربنایی جبران ناپذیری را در پی دارد. همین امر سبب می شود تا نیاز به توسعه پایدار فضای شهر ی و ایجاد شهرها ی جدی د در سواحل با امکانات پیشرفته امروزی احساس شود. در این مقاله با بررسی و مطالعات صورت گرفته بر روی بافتهای شهری و فضاهای توسعه ای سواحل دریای خزر و ساختار شهرها ی ساحل ی پیشرفته غرب ی و همچن ین با استداده از مد یریت یکپارچه مناطق ساحلی ICZM ، به ارائه مدل ماتریسی برای برنامه ریزی و پیاده سازی توسعه پای دار امکانات خاص شهر ی مطابق با نیازمندی های توریستی در مناطق ساحلی پرداخته شده است .

Keywords:

توریسم , مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی ICZM , شهرسازی , مطالعه موردی , توسعه پایدار