برنامه ریزی پست و فیدر در سیستم های توزیع نیروی بزرگ بروش الگوریتم ژنتیک

برای امر جایابی و ظرفیت یابی پست و تعیین سطح مقطع فیدر در سیستم توزیع نیرو روشهای مختلفی وجود دارد اما با توجه باینکه موضوع مهم تغییر و رشد بار نیز باید مطمح نظر باشد، لذا در این تحقیق حاضر مدل کل سیستم با بار دینامیک و روش حل، الگوریتم ژنتیک برگزیده شد . هدف از پژوهش حاضر تعیین ساختار بهینه زیر سیستم های توزیع نیرو یعنی پستها و فیدرها و زمان بندی احداث و بهره برداری اجزاء مهم آن بنحوی است که مجموع هزینه های انجام شده در تمام طول دوره برنامه ریزی حداقل گردیده و در ضمن کلیه قیود و نیازهای فنی نیز رعایت شود . با امعان نظر باینکه تعداد متغیرهای تصمیم گیری در فرآیند بهینه سازی بسیار زیاد بوده و نمی توان آنها را خطی کرد و با رعایت این نکته مهم که با افزایش تعداد متغیرها تعداد حالات گوناگون در فضای حالت مسأله بطور نمائی ( انفجار ترکیبی ) افزایش می یابد، باید روشی انتخاب می شد که اولاً مقید بودن و غیرخطی بودن تابع هدف را رعایت می نمود و ثانیاً ابعاد بزرگ مسایل واقعی بهینه سازی سیستم توزیع نیروی کشور را از نظر دور نمی داشت . برنامه کامپیوتری مبتنی بر روش مزبور روی چندین مثال با ابعاد بسیار بزرگ اعمال گردیده و نتایج موفقیت آمیز حاصل ارائه شده است . از مزایای عمده روش منتخب (GA) مؤثر و کارآمد بودن الگوریتم و عیب عمده آن سرعت کم و بطئی بودن فرآیند می باشد اما چون خود امر بهینه سازی پروسه ای طولانی و Off-Line است، بطئی بودن روش مانع عمده ای محسوب نمی گردد .

Keywords:

طراحی توأمان پست و فیدر , الگوریتم ژنتیک , مدل کل سیستم با بار دینامیک