بررسی تأثیر روابط مبتنی بر اعتماد در عملکرد عملیاتی شرکت نقش تعدیل کننده برنامه ریزی زنجیره تأمین

مدیریت زنجیره تامین یک رویکرد یکپارچه سازی برای برنامه ریزی و کنترل مواد و اطلاعات میباشد که از تامین کنندگان تا مشتریان جریان دارد همانگونه که در وظایف مختلف در یک سازمان جریان دارد. مدیریت زنجیره تامین، مدیریت موجودی با تمرکز بر مدیریت عملیات را با آنالیز ارتباطات در سازمانهای صنعتی ارتباط می دهد. این رشته در طی سالهای اخیر دارای اهمیت فراوانی شده است. وظیفه مدیریت زنجیره تأمین، مدیریت و هماهنگسازی جریانهای مختلف درون آن میباشد. یکی از چالشهای مهم مدیریتی در این زمینه، در رابطه با هماهنگسازی جریان مواد بین چندین سازمان و در درون هر سازمان است. امروزه رقابت شدید جهانی به افزایش سفارشی سازی و پاسخ گویی سریعتر به مشتریان منجر شده است. توجه رو به رشد در شبکه های زنجیره تأمین نشانگر اهمیت تکیه بر شیوه های مدیریت کارآمد خاص زنجیره تأمین می باشد. یک زنجیره تأمین شبکه ای از سازمان ها است که در پردازش یک عملکرد کسب و کار در هر مرحله از زنجیره ارزش از قبیل تولید ، توزیع، تدارک و ... درگیر هستند. هدف این پژوهش تأثیر روابط مبتنی بر اعتماد بر عملکرد عملیاتی شرکت می باشد. روش اصلی این مقاله، با توجه به ماهیت نظری آن توصیفی کتابخانهای است و برای جمع آوری و گردآوری اطلاعات از منابعی همچون اطلاعات - کتابخانهای اینترنت، فیشبرداری و ... استفاده شده است. در این مقاله سعی شده است، تأثیر روابط مبتنی بر اعتماد در عملکرد عملیاتی شرکت با تأکید بر نقش تعدیل کننده برنامه ریزی در زنجیره تأمین مورد بررسی قرار بگیرد.

Keywords:

روابط مبتنی بر اعتماد , عملکرد عملیاتی شرکت , برنامه ریزی زنجیره تأمین