یکی از عوامل مهم در رشد و توسعه اقتصاد یک کشور، ایجاد روابط بین المللی و صادرات و واردات با سایر کشورهای جهان است.یکی از عواملی که همواره موهبات نگرانی صادرکنندگان را فراهم می آورد، وجود ریسک های سیاسی و تجاری در روند صادرات آنهامی باشد، چرا که تحقق هر یک از این ریسک ها موجب عدم وصول وجه کالا و خدمات صادره از سوی آنها می گردد و بازرگانان ازانجام پروژه ها و تبادلات در عرصه جهانی نگرانی هایی دارند. عدم وصول بموقع مطالبات از خریداران خارجی در اغلب اوقاتصادرکننده را در تنگنای مالی قرارداده و در نتیجه باعث ناتوانی وی در ایفای تعهدات مالی وی به اعتبار دهندگان داخلی و گاهیاوقات منجر به ورشکستگی کامل وی می گردد (صندوق ضمانت صادرات ایران، 1389). برای رفع ایون معضل، بانک ها و برخیموسسات مالی اقدام به صدور ضمانت نامه هایی می کنند که به موجب آن تجار با اطمینان خاطر بیشتری وارد مبادلات شده ومی توانند اطمینان حاصل کنند که در صورت عدم پایبندی طرف تجاری به تعهد خود، به موجب ضمانت نامه نگاشته شده، آنها قادربه جبران زیان خود هستند. از طرفی هنگامی که روابط بین اللمللی و سیاسی ستون های اقتصاد کشور را تحت شعاع قرار می دهندنمی توان معللات ناشی از این امر را در صدور ضمانت نامه نادید انگاشت. در این پژوهش ابتدا به بررسی تعاریف اولیه ضمانت نامههای بانکی و تعهداتی که به موجب آن در عرصه بین الملل ایجاد می شود، می پردازیم. سپس تاثیر
تحریم بانک ها را مطالعه می کنیم. ودر نهایت پیشنهادهایی ارائه می گردد.