بررسی رابطه ویژگی های شخصیتی و جهت گیری مذهبی با گرایش به اعتیاد دردانشجویان دانشگاه کوثر شهر ستان بجنورد

با توجه به اینکه اعتیاد یک بیماری زیستی، روانی و اجتماعی است ؛ یعنی عوامل متعددی در تعامل با یکدیگر منجر به شروع مصرف و سپس اعتیاد می شوند، پس تلاش جهت کشف عوامل موثر این درد فراگیر؛ مستلزم اشراف بر این گونه عوامل می باشد. بنابراین در این پژوهشبررسی رابطه ویوگی ها شخصیتی ) روان رنجوری، برون گرایی، باز بودن، توافق و وجدانی بودن( و جهت گیری مذهبی) درونی و بیرونی( باگرای به اعتیاد در دانشجویان دختر دانشگاه کوثر 3در سال تحصیلی 1332 33 شهرستان بجنورد است. - روش تحقیق: حجم نمونه 212 نفر بودند که با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. جمع اوری داده ها از طریق پاسخگویی ازمودنی ها به پرسشنامه امادگی به اعتیاد ویدوبوچر ، ترجمه دکتر عبدالله زرگر و پرسشنامه ویوگی های شخصیتی نئو ) NEO_FFI ( ومقیاس جهت گیری الپورت؛ و تحلیل نتایج پس از نمره گذاری با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: برای تحلیل داده ها، علاوه بر روش توصیفی، از ضریب همبستگی پیرسون، روش رگرسیون چندمرحله ای و با ورودمکرر برای ازمودن فرضیه ها استفاده شد. و نتایج مبتنی بر ان بودکه؛ عامل شخصیتی روان رنجوری با گرایش به اعتیاد رابطه مثبت دارد ولی عوامل شخصیتی دیگر)برون گرایی، توافق و وجدانی بودن ( با گرای به اعتیاد رابطه منفی دارند. و بین جهت گیری مذهبی بیرونی با گرای به اعتیاد رابطه مستقیم معنا داری وجود دارد. نتایج رگرسیون نشان داد که جهت گیری مذهبی بیرونی، ویوگی های روان رنجوری و وجدانی بودن پی بینی کننده های معنی داری برای گرای به اعتیاد می باشند. نتیجه گیری: اعتیاد به سور چشمگیری با ویوگی های شخصیتی و همچنین جهت گیری مذهبی در ارتباط است، لذا با توجه به مذهب در مداخلات پیشگیرانه و درمانی، راهبرد هایی جهت ارتقا سطح سلامت روان افراد، عوامل موثری در عدم گرایش به اعتیاد محسوب می گردند.

Keywords:

جهت گیری مذهبی , ویژگی های شخصیتی , اعتیاد