مدیریت بحرانهای شهری وناحیه ای بانگاه براستقرارفضایی ایستگاههای آتش نشانی با استفاده از مدل تحلیل سلسه مراتبی AHP (مطالعه موردی:کلانشهررشت)

اسقرارفضایی ایستگاه های آتش نشانی جهت امدادسوانح ، از جمله مراکز مهم و حیاتی خدمات رسانی در شهرها وروستاها محسوب می شوند.امکانات کافی ،توانمندی ومدیریت قوی ومکان گزینی مناسب مراکزآتش نشانی نقش مهمی در تأمین ایمنی و آسایش شهروندان ،کاهش آسیب پذیری و توسعه اقتصادی نواحی وشهرها ایفا می نمایند .از آنجایی که سیاست کلی ایجاد ایستگاه های آتش نشانی در ایران سیاستی بدون برنام هی خاص و مدون بوده است. به گونه ای که مهم ترین اصل برای ایجاد هرایستگاه در محدوده های شهری دراختیاربودن زمین، فراهم بودن امکانات مالی شهرداری ها ،نیروی انسانی ماهر و تجهیزات آتش نشانی می باشد. شهر رشت نیز از این مشکلات در امان نبوده و بر عکس به جهت بافت فشرده شهری و تراکم و قیمت بالای اراضی امکان تحقق خدمات شهری و عدالت اجتماعی برای تمامی ساکنین شهر فراهم نیست .بررسی های میدانی بیانگرآن است که تعداد مراکز آتش نشانی درشهر رشت حتی درحد جمعیت این شهرفراهم نشده است .درحالیکه خدمات دهی سازمان آتش نشانی علاوه برمناطق شهری ،روستاها،شهرهای همجواروحتی مناطق جنگلی اطراف ودامنه های کوهستانی را پوشش می دهد.

Keywords:

ایستگاه آتش نشانی , رشت , مکان یابی , عدالت شهری