تکنیک داده کاوی آموزشی و کاربرد آن جهت پیش بینی نرخ ناماندگاری دانشجویان

یکی از چالش های جدیدی در حوزه آموزش عالی، شناسایی دانشجو است که تحصیلات خود را قبل از کسب مدرک از دانشگاهی که در آن ثبت نام نموده اند، ترک می کنند. از این رو هدف اصلی موسسات اموزش عالی کاهش نرخ خروج دانشجویان است. بدین منظور یک راه برای دستیابی به این هدف، شناسایی عوامل تأثیرگذار بر وضعیت تحصیلی دانشجویان می باشد. در این راستا هدف تحقیق حاضر معطوف به استفاده از تکنیک های تا دیگه کاری آموزشی جهت شناسایی عوامل مؤثر بر خروج دانشجویان و همچنین استفاده از مدل رگرسیون جهت پیش بینی نرخ ناماندگاری دانشجویان می باشد. در این تحقیق برای ساخت مدل های داده کاوی از الگوریتم های بیز ، درخت تصمیم، شبکه عصبی و ماشین بردار پشتیبان استفاده شده است. این مدل ها بررسی داده های سیستم آموزش دانشگاه قم پیاده سازی شده اند. عملکرد هر یک از مدل ها با استفاده از تحلیل مقادیر حاصل از معیار حساسیت مورد بررسی قرار گرفته است. در انتها نتایج به دست آمده از هم تکنیک با یکدیگر مقایسه شده اند.

Keywords:

ناماندگاری دانشجو , داده کاوی آموزشی , روش بیز , ماشین بردار پشتیبان