مقایسه پروتکل های مسیریابی DSR ,AODV,OLSR در شبکه های اقتضائی

شبکههای اقتضایی سیار مجموعه ای ازشبکههایی متشکل ازگره های متحرک و بی سیم می باشند که بدون زیرساختار مرکزی و با قابلیت خودسازماندهی با هم در ارتباط هستند. این شبکه ها بخاطر سادگی تشکیل، در عملیات نظامی و کاربردهای امداد رسانی و بطور کلی در کاربردهای موقت بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. در شبکههای اقتضایی، گره های شبکه، دانش قبلی از توپولوژی شبکه ندارند. به همین دلیل مجبورند برای ارتباط با سایر گره ها، محل مقصد را در شبکه کشف کنند. از آنجایی که این شبکهها دارای هیچ زیرساختار ارتباطی ثابتی نیستند و همچنین برد واسط های بیسیم محدود است، ارتباطات در این نوع شبکهها وابسته به گرههای میانی است. بنابراین هر گره در شبکه نقش یک مسیریاب را نیز ایفا میکند. از ویژگی های مهم این شبکه ها، تغییر توپولوژی و انرژی محدود گره ها می باشد که باید در طراحی الگوریتم های لایه های مختلف مد نظر قرار گیرد. برای کاهش سربار مسیریابی در شبکه های اقتضایی، از الگوریتم های مختلفی استفاده می شود در این الگوریتم ها، معیارهایی از قبیل آدرس، تعداد همسایه و میزان تحرک حائز اهمیت است انواع الگوریتم های مسیر یابی از دیدگاه چگونگی جمعآوری و پردازش اطلاعات زیرساخت ارتباطی شبکه سراسری (متمرکز) و غیر متمرکز تقسیم بندی می شوند

Keywords:

OLSR , DSR , AODV , OPNET