سیمای کهن جشن های پارسی در تابلوی نثر جاحظ بصری

آداب و رسوم ایرانیان، یادمانی از هزارههای دور است که بخشی از فرهنگ ایران را تشکیل مى دهد و نامایران و ایرانی را در تاریخ تمدن جهان پرآوازه ساخته است. ایرانیان، آیین های کهن خود را در دوره هایمختلف حفظ کردند. حتی ورود اقوام بیگانه به این سرزمین، نه تنها باعث نابودی این سنت ها و آیین هانشد، بلکه بسیاری از آنها پابرجا ماند و در میان آنان رواج یافت.پژوهش حاضر برآن است با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی سیمای آداب کهن ایران زمین در آثار جاحظ بصری بپردازد. دستاورد پژوهش به مخاطب می نمایاند که سنت های تاریخی ایرانیهمچون جشن های ایرانی، آواز و موسیقی ایرانی ، بازی های ایرانی و تأثیر پند و حکمت فارسی تا چهاندازه در آثار این نویسندهی عربی زبان فراوانی دارد.

Keywords:

جاحظ , آئین پارسی , نثرعربی , تحلیل