استفاده از پلی وینیل استات برای تولید مالچ به منظور تثبیت ماسههای روان و جلوگیری از تولیدریزگردها

امروزه، مالچهای نفتی بهعنوان یکی از روشهای شناخته شده در کنترل شنزارهای روان به شکل وسیعی مورد استفاده قرار میگیرند اگرچه به سبب زیانها و خسارات فراوان مالچهای نفتی، گرایش به سمت استفاده از مالچهای جایگزین و غیرنفتی است. در این پژوهش از ترکیب نسبت مشخصی از پلی وینیل استات ( PVA ) با بقایای حاصل از برداشت پسته (که تنها در شهرستان رفسنجان سالانه هزاران تن میباشد) برای نخستین بار در کشور و دنیا یک مالچ ترکیبی سازگار با محیط زیست تهیه و تولید شد. جهت بررسی کارایی تثبیت شنزارهای روان توسط این مالچ و نیز ماندگاری آن در طول زمان، مطالعات آزمایشگاهی و صحرایی انجام شد. برای این منظور نمونه ماسههای روان از دشت داوران رفسنجان برداشت شد و سپس مالچ مورد آزمایش در 2 تکرار بر روی ماسه بادی که داخل سینیهای مخصوص دستگاه شبیهساز فرسایش بادی ریخته شده بودند،پاشیده شد. بهمنظور بررسی ماندگاری مالچ نیز یک دوره آزمایش 8 ماهه در نظر گرفته شد و تأثیر مالچ بر تثبیت ماسه های روان در 4 زمان 1، 8، 16 و 32 هفته پس از مالچپاشی (در 3 تکرار) بررسی شد. نتایج نشان داد که استفاده از مالچ ترکیبی PVA بقایای پسته باعث کاهش معنیدار در فرسایش خاک و افزایش سرعت آستانه فرسایش بادی شد بهگونهای که میزان - هدررفت خاک در زمان اول آزمایش ( 1 هفته پس از شروع آزمایش) از 261/11 تن بر هکتار در سال در تیمار شاهد بدون مالچ به کمتر از 0/167 تن بر هکتار در سال کاهش یافت. بنابراین به نظر میرسد که بتوان از پلیمرهای مصنوعی برای تولید مالچ- های سازگار با محیط زیست و کنترل فرسایش بادی و تولید ریزگردها استفاده نمود.

Keywords:

پلیمرهای مصنوعی , مالچ ترکیبی , محیط زیست , شنزارهای روان , گرد و غبار