ارزیابی خواص آنتی اکسیدانی عصاره دانه کنجد جیرفتی با استفاده از روشهای مختلف خشک کردن

علی رغم اینکه میوه کنجد از دیرباز در طب سنتی جهت درمان بسیاری از بیماری ها مورد استفاده قرار گرفته است، اما پتانسیل آنتی اکسیدانی این میوه به ویژه واریته های ایرانی ناشناخته مانده است .هدف از تحقیق حاضر ارزیابی و مقایسه فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره های کنجد جیرفتی با غلظت های 250 و 500 و ppm 1000 خشک شده به روش آفتابی و صنعتی ( تونلی ) می باشد و مقدار کل فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره ها با روش اسپکتروفتومتری اندازه گیری و با نمونه آنتی اکسیدان سنتزی (BHT )مقایسه گردید. نتایج نشان داد در نمونه آفتابی غلظت ppm 1000 با میزان 89.06 درصد بیشترین خواص آنتی اکسیدانی و بیشترین قدرت مهار رایکالهای آزاد را داشته است وبه ترتیب غلظت 500 و سپس غلظت 250 به ترتیب بیشترین خواص آنتی اکسیدانی و بیشترین قدرت مهار رادیکالهای آزاد را داشته است. همچنین در نمونه صنعتی (تونلی ) نیز غلظت ppm 1000 با میزان 91.11 درصد بیشترین خواص آنتی اکسیدانی و بیشترین قدرت مهار رایکالهای آزاد را داشته است و به ترتیب غلظت 500 و سپس غلظت 250 به ترتیب بیشترین خواص آنتی اکسیدانی وبیشترین قدرت مهار رادیکالهای آزاد را داشته است . مقایسه بین نمونه های یاد شده نشان داد نمونه های صنعتی ( تونلی ) نسبت به نمونه های آفتابی دارای خواص آنتی اکسیدانی بیشتر و قدرت مهار رادیکالهای آزاد بیشتری میباشد . لذا میتوان نتیجه گرفت که خشک کردن به روش صنعتی در حفظ خواص انتی اکسیدانی دانه کنجد به طور معنی داری افزایش یافته است .

Keywords:

خواص آنتی اکسیدانی , قدرت رادیکال گیرندگی , کنجد جیرفتی , خشک کردن