تحریمهای اقتصادی یکی از سازوکارهای اجرایی عمده در نظام امنیت دسته جمعی ملل متحد بوده است. اکنون
ایران با دو نوع تحریم مواجه است، که نوع اول، تحریمهایی است که شورای امنیت سازمان ملل متحد به موجب فصل هفتم منشور اعمال می کند مانندتحریمهای اقتصادی، سیاسی، علمی و... و نوع دوم تحریمها،
آمریکا راسا و بطورمستقیم علیه
ایران اعمال میکند.
تحریمهای یکجانبه ی
آمریکا و ص ارهای این ک ور بر شرکتهای نفتی متقاضی به سرمایهگذاری در
ایران موج شده آنها تمایلی به انعقاد قراردادهایجدید نداشته باشند. تحریم نفت
ایران اقدامی از سوی ایالات متحده علیه برنامهی هستهای
ایران است که با هدف محروم کردن این کشور از درآمدهاینفتی و وادار کردن آن به همکاری با جامعهی جهانی برای بر طرف کردن ابهامات دربارهی برنامهی احتمالی هستهای نظامی اش شکلگرصت. این تحریمها با ابزارهایی مستقیم همچون تحریم خرید و یا خریداران و غیرمستقیم همچون تحریم بیمهای کشتیهای نفتکش و یا تحریم بانکی، اعمال و با هدف انصراف متقاضیان نفت این ک ور و رو کردن آنها به دیگر عرضه کنندگان این کالا انجام میشود.با توجه به مطال یادشده سوالی که در این مقاله به آن پرداخته خواهد شد این است که آیا تحریمهای یکجانبهی ایالات متحده علیهایران مطابق با قواعد
حقوق بینالملل میباشد بنظر میرسد با استناد به قواعد حقوق بینالملل، تحریم های یکجانبه ی
آمریکا علیه
ایران از وجاهت قانونی برخوردار نیست.