تاثیر نوع حلال و روش عصاره گیری بر ویژگی های آنتیاکسیدانی و ضد باکتریایی عصاره پوست انار ارقام نجفآباد و شهرضا(توده های بومی)

انار(Punica granatum L.) یکی از مهم ترین میوه های بومی ایران می باشد، که رقم های زیادی از آن کشت و کار می شود. پوست میوه انار به عنوان یک فرآورده جانبی صنعت آبمیوه گیری، منبع غنی از ترکیبات زیست فعال محسوب می شود. پژوهش حاضر به منظورتاثیر نوع حلال، روش عصاره گیری و دما بر ویژگیهای آنتیاکسیدانی و ضد باکتریایی عصاره پوست انار ارقام نجفآباد و شهرضا در قالبطرح کاملا تصادفی با 3 تکرار انجام شد. عصاره پوست انار مربوط به هر رقم در قالب 16 تیمار با استفاده از 5 حلال و 4 روش دستگاهی استخراج شد. با تعیین بهترین بازدهی بین تیمارهای مورد آزمایش در ارزیابی ترکیبات فنولی تام و فعالیت آنتیاکسیدانی، تیمارهای بخشمیکروبی انتخاب و موردبررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان ترکیبات فنولی، فلاونوییدی و فعالیت آنتیاکسیدانی دررقم شهرضا (توده ها بومی) مربوط به عصاره کشی با آب همراه با همزدن بوده است. در پوست انار رقم نجفآباد (توده ها بومی) بیشترین ترکیبات در عصاره کشی با حلال اتیل استات همراه روش سرد مشاهده شد. در عصاره های رقم شهرضا بیشترین قطر هاله عدم رشد باکتری به ترتیب در، عصاره کشی به روش سرد همراه حلال آب در هر سه سویه باکتری بوده است. همچنین در عصاره های رقم نجف آبادبیشترین اثر بر قطر هاله عدم رشد باکتری توسط عصاره اتانولی همراه روش سرد مشاهده شد. از آنجایی که در این پژوهش دو متد تاثیر حلال بر روش دستگاهی و تاثیر روش دستگاهی و دما بر حلال بر ترکیبات موجود درعصاره ها مورد بررسی قرار گرفته اند، لذا نتایج متفاوتی در عصاره های به دست آمده در هر رقم مشاهده گردید.

Keywords:

پوست انار , روشهای دستگاهی , فنول , فلاونویید , فعالیت آنتیاکسیدانی , آنتی باکتریایی