تاثیر انواع شیرین کننده ها (فروکتوز، گلوکز و ساکارز) بر میزان ابتلا به کبد چرب غیرالکلی

بیماری کبد چرب غیرالکلیNFLD که قبلا استیاتوهپاتیت غیرالکلی نامیده میشد، با استیاتوز کبدی و تجمع تری گلیسرید غیرطبیعی در سلولهای کبدی مشخص میشود. علل پاتوفیزیولوژی و پاتوژنز (بیماریزایی) آن هنوز به درستیمشخص نشده است. برخی یافتهها نشان میدهد افزایش مصرف شیرین کنندهها، به ویژه فروکتوز کریستالی، طی چند دهه گذشته به افزایش بروز کبد چرب غیرالکلی کمک میکند. با این حال، تنها چند مطالعه به طور مستقیم بین اثرات افزایشانرژی دریافتی و افزایش وزن بدن بدلیل مصرف زیاد منو و دی ساکاریدها (به ویژه فروکتوز) در کبد چرب غیر الکلی تمایز قایلشدهاند. اهمیت بالینی دادههای موجود به علت محدودیتهای مطالعاتی، مانند اندازه نمونه کوچک، دوره کوتاه مداخلات، عدم سوخت و ساز منظم بر اساس کالری دریافتی، عدم کنترل وزن بدن، استفاده از فروکتوز خالص و کریستالی به جای ساکارز وHFCS جای سوال دارد

Keywords:

کبد چرب غیرالکلی , شیرین کنندههای قندی , ساکارز , فروکتوز , چربی داخل سلول کبدی