نقش اخلاق در مدیریت توسعه پایدار گردشگری مطالعه موردی: روستای کردشت جلفا

گردشگری، یکی از ابزارهای گسترش صلح و صمیمیت بین ملت هاو از ابزارهای جدی در توسعه پایدار به شمار می رود. سالانه صدها میلیون نفر در سراسر جهان، به هزاران نقطه سفر می کنند و این موضوع، علاوه بر آن که نقش زیادی در گردش مالی و رونق اقتصادی مقاصد گردشگری دارد، نقش مخربی در تولید بیش تر زباله و بعضا0 تخریب آثار باستانی که میراث جهانیان هست، به دنبالمی آورد. اگر گردشگری بتواند صلح را در دنیا نهادینه کند و ملت ها را با فرهنگ ها و زبان های مختلف در اشتراکات نزدیک کند وافتراقات را کاهش دهد، برگ برنده ملت ها در نیمه دوم قرن بیستو یکم خواهد بود. مدیریت گردشگری ناحیه روستایی بخش حیاتی از فرآیند گردشگری روستایی می باشد. مدیریت گردشگری محور فعالیت خود را توجه به اصول اخلاقی انسانی، اجتماعی فرهنگی، حفاظت از میراث تاریخی (طبیعی و انسانی) قرار داده و ما از آن به نام مدیریت خوب گردشگری نام می بریم،که سرآغازی برای پایداری سیستم گردشگری است. انتظاری که از صنعت گردشگری در جهان می رود، توجه بیش تر به مساله اخلاق و اخلاق مداری بهعنوان پایه و اساس شکل گیری صنعت گردشگری می باشد. صنعتگردشگری، یک صنعت فرصت آفرین هست که می کوشد تا با میراث های معنوی و با زبان صلح و دوستی و رفاقت، ملت ها را به همدیگر نزدیک کند . هدف این مقاله ، بررسی عوامل موثر بر مدیریت با اخلاق توسعه گردشگری درناحیه روستایی کردشت شهرستان جلفا می باشد. این تحقیق به لحاظ روش از نوع پیمایشیمبتنی بر استفاده از پرسشنامه و مصاحبه می باشد. در حال حاضر گردشگری در منطقه کردشت و انجام کلیه فعالیتهای مرتبط به آن با استفاده از امکانات موجود و برنامه ریزی نشده صورتمیگیرد. طبق یافته ها 91 درصد مردم در زمینه مدیریت با اخلاق توسعه گردشگری در روستا نظر مثبت داشتند . و نظرات منفی نیز به ندرت (3درصد) بین بومیان وجود دارد که میتوان آنهارا در جهت مثبت تعدیل نمود. افزایش اشتغال و فرصت های شغلیدر کنار رونق اقتصادی روستا عواملی هستند که روستاییان را نسبت به آثار مثبت توسعه گردشگری با اخلاق در روستای کردشت خوشبین و امیدوار می نماید.

Keywords:

گردشگری , توسعه پایدار , گردشگر , روستای کردشت