پتانسیل یابی منابع آب در سازندهای کارستی با استفاده از مدل APLIS

امروزه با توجه به رشد جمعیت و کم آبی ایران و لزوم احداث سد جهت تامین منابع آب در محیط های آهکی، اهمیت مطالعه کارست را دوچندان نموده است. همچنین استفاده از مخازن آب زیرزمینی کارست عموما از احداث سد و انتقال آب ارزان تر تمام می شود و در بسیاری موارد با کیفیت تر است. از طرف دیگر تعیین و تخمین پتانسیل این منابع جهت برنامه ریزی مدیریتی در شرایط کم آبی امری ضروری می نماید. از اینرو در این تحقیق پتانسیل یابی منابع آب در سازند های کارستی با استفاده از مدل APLIS مورد مطالعه قرار می گیرد. در این مطالعه از مدل وزن دهی APLIS در منطقه جوانرود کرمانشاه استفاده شد که با استفاده از عوامل تاثیرگذار ارتفاع از سطح دریا، شیب، سنگ شناسی، نفوذ و پوشش خاک تهیه و بررسی می گردد. در نهایت با به دست آمدن نقشه نهاییAPLIS و با توجه به اینکه سیستم های آبخوان کارستی غالبا جریان آب متمرکز خود را به چشمه ها تخلیه می کنند، نقشه نهایی با نقشه های چشمه و گسل تطبیق و مقایسه گردید. نتایج نشان داد روش APLIS در منطقه با تغذیه خیلی زیاد دارای 5 چشمه با دبی 38 مترمکعب برثانیه و 4 خط گسل به طول 8869 متر است و در نهایت میتوان برای انجام عملیات ژیوفیزیک بهترین منطقه را با کمترین هزینه و زمان پیشنهاد داد.

Keywords:

کارست , پتانسیل یابی , روش وزن دهی , جوانرود کرمانشاه , مدل تصمیم گیری