تربیت فرزند در سیره تربیتی پیامبر(ص) و اهل بیت(ع

تربیت کودک یکی از مباحث مهم تربیتی است و دوران کودکی از نظر پی ریزی اساس زندگی اهمیت فوق العاده دارد.در قرآن و کلام معصوم مسیولیت پدر و مادر نسبت به تربیت فرزند ،پیش از تولد آغاز می شود(وراثت ،حالات روحی والدین در حین انعقاد نطفه و غذای پدر و مادر از جمله عوامل موثر برتربیت فرزند در مرحله قبل از تولد است). بررسی رهنمود های پیشوایان اسلام درباره حقوق نوزاد ،نشان می دهد که کودک ،در آغاز تولد نیز حقوقی بر والدین خود دارد که این حقوق عبارتند از :غسل دادن نوزاد ،گفتن اذان و اقامه در گوش او ،کام برداشتن ،پوشش نوزاد ،نام نیک گذاشتن ،عقیقه ،ختنه ،تراشیدن سر نوزاد و صدقه دادن برای او.عمل به این آداب توسط والدین ،زمینه های مساعد تربیت را در فرزند به وجود می آورد. هدف این تحقیق بررسی چگونگی تربیت فرزند درسیره تربیتی پیامبر(ص) و معصومین بزرگوار (ع) به عنوان چراغ های هدایت می باشد،که بااستفاده ازروش اسنادی وتجزیه وتحلیل کیفی به این نتیجه رسیدیم که تربیت فرزند ،اخلاق ،رفتار ،آینده اش و....مربوط به پدر و مادر است؛بنابراین انسان تا می تواند باید در تربیت فرزندش تلاش کند، و لازمه تربیت صحیح کودک یاری گرفتن از آموزه های قرآنی و بهره گیری از روایات و سیره معصومین است

Keywords:

تربیت , فرزند , سیره , پیامبر , اهل بیت