کنترل فساد و روش های نگهداری میگو

ماهی و میگو از جمله محصولات دریایی با ارزشی هستند که نسبت به فساد حساس می باشند و در اثر رشد و تکثیر باکتریها سریعا فاسد و غیرقابل مصرف می گردند. فساد در ماهی و میگو به دو صورت فساد میکروبی و فساد شیمیایی می باشد. فساد میکروبی در ماهی و میگو به دنبال آلودگی آنها به میکروارگانیسم هایی مانند آسینتوباکتر ، فلاووباکتریوم ، پزودوموناس ، سیتوفاگاو غیره (طی مراحل مختلف صید ، عمل آوری ، حمل و نقل و نگهداری) ، در صورتی که شرایط برای رشد آنها فراهم باشد ایجاد می گردد. از طرف دیگر رشد و تکثیر میکروارگانیسم ها سبب خواهد شد که تری متیل آمین اکسید موجود در عضلات ماهی و میگو به تری متیل آمین مبدل گردد و پیکره ماهی و میگو بوی زننده و متعفن که حاصل فساد شیمیایی می باشد ، را بگیرد. آزمایشات و روشهای مختلفی جهت تشخیص ماهی و میگوی سالم از فاسد به کار برده می شود که معمولترین آنها بررسی حسی و ظاهری ماهی و میگو از نظر ارگانولپتیکی ، انجام آزمایشات شیمیایی و میکروبی می باشند. از روشهای سرمایی و انجماد ، استفاده از آنتی بیوتیکها و مواد ضدعفونی کننده در حد مجاز می توان به منظور نگهداری ماهی و میگو و کنترل فساد در آنها بهره گرفت.

کنترل فساد و روش های نگهداری میگو Keywords:

میگو , فساد , میکروارگانیسم ها , کنترل فساد