مطالعه و بررسی افزودنی های مجاز به لبنیات

یکی از مهمترین پارامترهای تولید و مصرف در صنعت، بالا بردن زمان ماندگاری محصولات می باشد، به همین منظور از افزودنی های متعددی استفاده می شود. در تهیه بیشتر محصولات غذایی، دارویی، آرایشی و بهداشتی از افزودنی های شیمیایی متعددی استفاده می شود اما نکته مهم، مقدار ترکیبات و مواد افزودنی است که مصرف می شود و در کیفیت محصول اهمیت فوق العاده ای دارد، به همین دلیل است که گاه دو محصول که به ظاهر از ترکیبات مشابه تهیه شده اند، کیفیت بسیار متفاوتی دارند. در این مطالعه به بررسی افزودنیهای مواد لبنی پرداخته شده است. برای تهیه محصولات غذایی در کارخانه های صنایع غذایی از افزودنی های شیمیایی و مواد نگهدارنده ضد میکروبی استفاده می شود. از خواص ترکیبات نگهدارنده ضد میکروبی علاوه بر تامین ایمنی می توان بر طولانی تر شدن عمر نگهداری مواد غذایی و کاهش ضایعات اشاره کرد. ایمنی می توان بر طولانی تر شدن عمر نگهداری مواد غذایی و کاهش ضایعات اشاره کرد. از جمله این افزودنی ها بنزوات سدیم و سوربات پتاسیم می باشد. اثر بنزوات را در شرایط اسیدی با pH کمتر از 3/6 و اثر سوربات را در شرایط قلیایی می توان مشاهده کرد. . این نگهدارنده ها توانایی غیر فعال سازی قارچ ها را دارند .بنزوات سدیم که یک هیدروکربن آروماتیک غیرفعال می باشد، فوق العاده کارسینوژن (سرطانزا) است. نتایج نشان می دهد استفاده بی رویه از این نگهدارنده ها در مواد غذایی بخصوص لبنیات، عوارض و مخاطراتی بر سلامت انسان دارد که ضرورت کنترل و محدودیت استفاده از این نگهدارنده ها را آشکار می سازد و لازم می باشد مسیولین محدودسازی استفاده از این مواد را در دستور کار خود قرار دهند.

Keywords:

لبنیات , محصولات غذایی , افزودنی های شیمیایی , ایمنی