رویکرد عدالت فضایی در سکونتگاه های انسانی

تمرکز توسعه در شهرها با توجه صرف به مفاهیم فیزیکی و کالبدی و غفلت از اهداف اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در طرحهای شهری و منطقهای و عدم توجه به مناطق پیرامونی، سکونتگاه های انسانی را باچرخه نامطلوبی از عدم تعادلهای اجتماعی - اقتصادی و زیست محیطی روبرو کرده و چالشهای بیسابقهایرا همچون فقر شهری، اسکان غیررسمی، تعارضات فرهنگی، نزول کیفیت زندگی، شکافهای درآمدی، بیعدالتی در توزیع خدمات، عدم تعادلات فضایی در برخورداری از شاخصهای توسعهیافتگی و مواردی از این قبیل را سبب گشته است. در این راستا پژوهش حاضر با هدف نگاهی اجمالی به مقوله عدالت فضایی در سکونت گاه های انسانی تدوین شده است

Keywords:

عدالت فضایی , سکونتگاه های انسانی , فضاهای شهری , فضاهای روستایی