افزایش خلاقیت دانش آموزان با طراحی فضای آموزشی به صورت انعطاف پذیر (تطبیق پذیر، تغییر پذیر، تنوع پذیر)

؛ یکی از مفاهیم مورد توجه دانشمندان علوم رفتاری و علمتربیتی به ویژه متخصصان روان سنجی خلاقیت می باشد است.خلاقیت در معنای لغوی آفریدن، آفرینندگی و یا قوه ابتکار و قدرتایجاد آثار نو است. خلاقیت و فرآیند رو به رشد آن در عصر حاضر،توجه پژوهشگران و برنامه ریزان آموزشی را به تحلیل و بررسیخلاقیت از دید آموزشی جلب کرده است. تشویق کودکان بهارایه ایده های نو، توانایی های تفکر خلاق را در آنها پرورش میدهد.هنگامیکه کودکان یاد می گیرند با نادانسته هایشان برخورد درستیداشته باشند، در حال پرورش توانایی تفکر پیچیده ی خود هستند.آفرینش و طراحی کالبدی فضاهایی مبتنی بر فضاهای چندعملکردی، اجتماعی با برخورداری از انواع تجهیزات و امکاناتمتنوع، مکمل و کمک آموزشی پیشنهاد اصلی تحیق حاضر برایایجاد خلاقیت است. و محیط باید مطابق با فعل و انفعال درونکودک بوده و حواس و حس کنجکاوی او را برانگیزد. چنین قابلیتینیازمند انعطاف پذیری محیط است. بنابر این در تحقیق حاضر بهبررسی افزیش خلاقیت کودکان از طریق ایجاد این قابلیت انعطافپذیری با توجه به گونه های: تنوع پذیری، تطبیق پذیری و تغیییرپذیری می پردازیم. این پژوهش دارای ماهیتی توصیفی تحلیلیاست و گردآوری اطلاعات آن عمدتا مبتنی بر روش تحلیل محتوااست. بدین منظور با بهره گیری از کتب، مقالات و سایر اسناد موجودداخلی و خارجی مرتبط با موضوع، اطلاعات موردنیاز گردآوری و تحلیل گردیده است.

Keywords:

انعطاف پذیری , خلاقیت , تنوع پذیری , تطبیق پذیری , تغییر پذیری