آینده پژوهی ذخیره سازی انرژی الکتریکی در شبکه برق کشور

افزایش روزافزون تقاضا برای انرژی الکتریکی و استفاده از سوختهای فسیلی با منابع محدود برای آن و پدیدههای نو ظهور زیست محیطی و تولید بیش از حد گازهای گلخانهای بدلیل مصرف بی رویه آنها، نیاز به تامین انرژیهای پایدار و تجدیدپذیر بادی و خورشیدی را که با وجود فراوانی و در دسترس بودن متناوب و متغیر هستند، را ضروری میسازد. هر چه میزان انرژی تجدیدپذیر در یک شبکه سهم بالاتری داشته باشد، نیاز به منابع تولید دیگر که قابلیت دیسپاچینگ را داشته باشند، بیشتر میگردد. ذخیره ساز در این زمینه میتواند تاثیر مهمی داشته باشد. ذخیره سازهایی مانند تلمبه برق آبی، هوای فشرده، چرخ طیار، باتریهای لیتیمی،سرب اسیدی، جریانی و ابرخازن و . . . در ایدن زمینده کاربردهای گوناگونی از ذخیره سازی بالک انرژی تا پشتیبانی فرکانس و ولتاژ و . . . دارند. آمارهای جهانی و پیش بینیهای صورتگرفته نشان میدهد که در آینده با توجه به افزایش بازدهی و کاهش قیمت ذخیرهسازی، استفاده از سامانههای ذخیره- ساز در کنار انرژیهای تجدیدپذیر در صنعت برق چندین برابر افزایش خواهد یافت. کشور ما نیز از یک سو با محدودیت منابع آب روبرو است و از سوی دیگر امکان استفاده کافی از انرژی باد و خورشید برای تامین برق را دارد. در صورتی که استفاده از انرژیهای نو در صنعت برق ایران گسترش یابد، برنامه ریزیهای مناسب برای استفاده از فنداوریهای نوین ذخیرهسازی انرژی اجتنابناپذیر است.