بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر عملکرد دو رقم کلزا در شرایط تنش خشکی انتهای فصل

به منظور بررسی اثر سالیسیلیک اسید بر عملکرد دو رقم ساری گل و آر جی اس کلزا در شرایط تنش خشکی انتهای فصل، آزمایشی مزرعه ای در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز، در سال زراعی 93-1392 انجام شد. این آزمایش بصورت کرت های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا درآمد. نتایج نشان داد که همه عوامل مورد بررسی (تنش انتهای فصل، رقم و سالیسیلیک اسید) بر تعداد خورجین در بوته، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه و عملکرد دانه تاثیر معنی داری داشته اند. هر دو رقم مورد استفاده در این پژوهش نسبت به تنش خشکی در زمان گلدهی بسیار حساس بوده و تنش باعث کاهش 40 درصدی عملکرد در هر دو رقم شده است. عملکرد در رقم آر جی اس از 6780 کیلوگرم در هکتار در شرایط آبیاری مطلوب به 3930 کیلوگرم در هکتار در شرایط تنش خشکی کاهش یافته است. از دو رقم مورد استفاده رقم آر جی اس از عملکرد دانه (5354 کیلوگرم درهکتار) بیشتری نسبت به ساری گل (4911 کیلوگرم درهکتار) برخوردار بود. در بین تیمارهای سالیسیلیک اسید در هر دو رقم تیمار یک میلی مولار در شرایط آبیاری مطلوب و تیمار 2 میلی مولار در شرایط تنش بیش ترین میزان عملکرد را تولید کرده اند. بطور کلی می توان چنین نتیجه گرفت، در مناقط نیمه خشک که احتمال بروز تنش انتهای فصل برای گیاه کلزا زیاد، و از طرفی این گیاه به تنش در این مرحله بسیار حساس است، با کاربرد سالیسیلیک اسید 2 میلی مولار می توان بخشی (13 درصد) از خسارت ناشی از تنش خشکی انتهای فصل را جبران کرد.

Keywords:

تنش خشکی , سالیسیلیک اسید و عملکرد دانه