بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر شدت رقابت چند گونهای و برخی شاخصهای رشدی گونه های مزرعه ذرت ( .L mays Zea)

بدلیل اهمیت توان جذب آب گونههای گیاهی، میزان آب آبیاری، کیفیت آب و خاک و نقش آنها در تعیین رقابت درون و بین گونه ای گیاهان، آزمایشی در سال زراعی 1388 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح پیمایشی با چهار سطح آب آبیاری رشد ذرت، اوایل، اواسط، اواخر دوره بحرانی کنترل علفهای هرز، همزمان و دو هفته بعداز برداشت از ذرت و گونههای ناخواسته همجوار آن نمونه - در پنج مرحله از (610،730 ،880 و 1230 میلیمتر) و دو سطح کنترل علفهای هرز (کنترل کامل علفهای هرز و عدم کنترل علفهای هرز) اجرا شد. ای، کل ماده خشک برداری شد. در هر نمونه، گونهها جداسازی، شمارش و سطح برگ، وزن خشک برگ و ساقهها جهت برآورد رقابت درون و بین گونهتولید شده (TDM (و سرعت رشد (CGR (اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که ضرایب رقابت درون گونهای و بین گونهای ذرت و علفهای هرز دارای همبستگی بالایی با میزان آب آبیاری بودند. در تیمار عدم کنترل علفهایهرز، در بیشترین میزان آب آبیاری، همواره تمام گونههای پهن برگ دارای بیشترین مقدار تولید ماده خشک بودند و زمانیکه انواع گونههای علفهرز پهن برگ و باریک برگ با هم در رقابت بودند، میزان سرعت رشد پهن برگها بسیار بیشتر از باریکبرگ ها بود. با افزایش میزان آبیاری، میزان ماده خشک تولیدی ذرت متناسب با میزان آب افزایش یافت . در تیمار عدم کنترل علفهای هرز، ماده خشک تولیدی ذرت نسبت به تیمار شاهد (کنترل کامل علفهای هرز) 29 %کاهش نشان داد و در بیشترین میزان آب آبیاری، همواره تمام گونهها دارای بیشترین مقدار تولید ماده خشک بودند. سرعت رشد ذرت نیز در تیمار کمینه آبیاری نسبت به سایر تیمارها، بیشترین مقدار g.m- ) 22 47/53 (بود و در میزان متوسط آب آبیاری سرعت رشد ذرت ( -m.g 1-day..day-1 80/19 (کمترین مقدار بود.

Keywords:

رقابت درون گونهای , رقابت بین گونهای , علفهای هرز , کل ماده خشک