بررسی تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی بر روی جذب عناصر غذایی توسط ذرت میکوریزایی و غیرمیکوریزایی در غلظت های مختلف فسفر خاک

رشد گیاه تحت تاثیر عوامل متعدد محیطی و ژنتیکی قرار می گیرد. از عوامل محیطی رطوبت عامل بسیار مهمی در رشد و نمو گیاهان محسوب می شود. این امر بخصوص در مناطق خشک و نیمه خشک نظیر ایران که با کم آبی شدید مواجه است، از اهمیتی خاص برخوردار است. در روابط خاک و گیاه برقراری رابطه همزیستی در تغذیه گیاه از بسیار حایز اهمیت می باشد. در این میان قارچ های میکوریزا با بسیاری از گیاهان زراعی و باغی ارتباط همزیستی برقرار می کنند. نقش این قارچ ها در کمک به کاهش تنش های محیطی مثل شوری و خشکی حایز اهمیت می باشد که این اثر با افزایش بیشتر جذب آب توسط میلیسیوم ها امکان پذیر می گردد. در همین زمینه به منظور بررسی اثر تلقیح میکوریزا در سطوح مختلف آبیاری و مقادیر مختلف فسفر، بر روی جذب عناصر غذایی توسط گیاه ذرت رقم 704، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کاملا تصادفی در سال زراعی 1383 در ایستگاه پژوهشی آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزآباد انجام شد. در این آزمایش تیمار تنش خشکی دارای 4 سطح شامل 75%، 55%، 35% و 15% آب قابل استفاده و تیمار فسفر دارای 3 سطح 0، 10 و 20ppm فسفر بود. نتایج این تحقیق نشان داد که در شدت تنش های مشابه تیمارهای میکوریزی در مقایسه با غیرمیکوریزی افزایش جذب را در عناصر فسفر، نیتروژن، پتاسیم، مس و روی نشان دادند در حالیکه در مورد عناصر آهن و منگنز کاهش جذب مشاهده شد. با افزایش تنش خشکی عناصر نیتروژن، فسفر و منگنز کاهش جذب، و عناصر پتاسیم، آهن، مس و روی افزایش جذب را نشان دادند. همچنین با افزایش فسفر، افزایش جذب عناصر در تیمارهای بدون میکوریز مشاهده گردید.

Keywords:

تنش خشکی , میکوریز , فسفر , عناصر غذایی