بررسی روشهای محلول سولفوریک اسید غلیظ و سود N۰.۱ جهت تعیین بلانکیت در خمیر نانهای سنتی و صنعتی و مقایسه آنها با روش استاندارد ملیISIRI ۲۶۲۸

Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 604

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SENACONF07_227

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

Abstract:

مقدمه: نان به عنوان اصلیترین منبع تغذیه، نقش ویژهای در الگوی تغذیه مردم ایران ایفاء میکند. امروزه جهت تسریع و عملآوری خمیر بجای خمیرمایه، از افزودنیهای غیرمجاز شیمیایی مانند جوش شیرین در گذشته و بالنکیت استفاده میگردد. بالنکیت سبب بروز سرطان دستگاه گوارش، تحریک سیستم تنفسی انسان و تسریع دیابت میگردد. از بالنکیت جهت سفیدتر شدن رنگ نان و سهولت پهن کردن خمیر استفاده میگردد. روشهای شناسایی موجود دارای مشکلاتی نظیر تجهیزات آزمایشگاهی، طولانی بودن روشها و بخصوص مثبت و منفی کاذب جوابها هستند. لذا در این مطالعه، دو روش تعیین بالنکیت در مقایسه با روشهای استاندارد معمول، مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روشها: روشها شامل محلول سولفوریک اسید غلیظ وسود N ۰.۱ بودند که اساس این روشها تفاوت رنگ بین نمونههای مورد آزمون میباشد. این آزمونها ابتدا بر روی نمونههای خمیر تهیه شده در آزمایشگاه و سپس بر روی نمونههای خمیر تهیه شده از نانواییهای سطح بوشهر انجام گردید. نتایج: در روشهای محلول سولفوریک اسید غلیظ و سود N ۰.۱ ،به ترتیب در خمیر حاوی بالنکیت، رنگ قرمز - حباب و سفید شیری ایجاد گردید. بحث و نتیجهگیری: در این پژوهش، حد تشخیص روشها مقادیر ۰.۰۲۵ و ۰.۱ گرم به ترتیب برای روش محلول سود N ۰.۱ و سولفوریک اسید غلیظ تعیین گردید. این آزمونها در مقایسه با استاندارد ۲۶۲۸ ،دارای مثبت و منفی کاذب در جوابها نبوده و نیازی به تجهیزات آزمایشگاهی تخصصی نداشتند. آزمونهای انجام شده در مقایسه با روش استاندارد، از سرعت بالاتری برخودار بودند. روشهای مذکور جهت تشخیص سریع بالنکیت در نمونه آرد پیشنهاد میگردد.

Keywords:

Authors

امیر وزیری زاده

گروه زیست شناسی دریا، مرکز مطالعات و پژوهشهای خلیج فارس، دانشگاه خلیج فارس

غلامحسین محبی

مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیج فارس، پژوهشکده علوم زیستی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران

علیرضا برمک

معاونت غذا و دارودانشگاه علوم پزشکی بوشهر، ایران-بوشهر

وحید سماواتی

دانشگاه تهران، تهران، ایران

کبری نوروزی

موسسه آموزش عالی خرد، بوشهر- ایران