اثر تنش شوری بر برخی خصوصیات بیوشیمیایی گیاه بابونه کبیر (Tanacetum parthenium) تحت کشت هیدروپونیک

ترکیبات فنلی گیاه بابونه کبیراز جمله مهم ترین فرآورده های آنتی اکسیدانی است که در صنعت داروسازی مورد استفاده قرار می گیرد. بدین منظور در این تحقیق تغییرات کمی ترکیبات فنلی و فلاونوییدی و فلاونونی و خواص آنتی اکسیدانی گیاه دارویی بابونه کبیر تحت تنش شوری مورد بررسی قرار گرفت. این تحقیق در سال 1395 در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در گلخانه و آزمایشگاه دانشگاه شیراز اجرا گردید. عصاره گیری متانولی انجام گرفت و سنجش فلاونویید، فنل، فلاونون به روش اسپکتروفتومتری و فعالیت آنتی اکسیدانی به روش DPPH اندازه گیری شد. میزان مواد موثره در گیاه بابونه کبیر ثابت نبود به طوری که نتایج نشان داد که بیشترین میزان فلاونویید و فنل درتنش شوری 180 میلی مولار مشاهده شد. بیشترین میزان فلاونون ها و فعالیت آنتی اکسیدانی نیز با افزایش تنش شوری افزایش یافت. برای صفات فلاونون، آنتی اکسیدان و فنول نیز بیشترین و کمترین مقدار به ترتیب به سطوح 180 میلی مولار و شاهد اختصاص داشت، بین تمامی سطوح شوری اعمال شده اختلاف معنی داری نشان داد و بیشترین مقدار مربوط به سطح 180 میلی مولار شوری (622/79) و کمترین مقدار مربوط به سطح شاهد (209/05 ) بود ، این می تواند دلیلی بر مقاومت گیاه بابونه به تنش شوری باشد به گونه ای که در حالت مقاومت گیاه در برابر شوری گیاه نمک را جذب کرده و آن را به اندام ها به ویژه برگ ها می فرستد. بنابراین به دلیل افزایش تنش شوری، ترکیبات فلاونوییدی و فنل ها افزایش می یابند.

Keywords:

ترکیبات آنتی اکسیدانی , فنل , فلاونویید , خاصیت آنتی اکسیدانی و کارتنویید