صنعت برق ایران به لحاظ الزامات ناشی از مسئولیت خطیر مدیریت کلان تامین نیروی برق پایدار و مطمئن مورد نیاز بخشهای
مختلف مصرف , عبور از موقعیت تهدید آفرین تصدیگری سنتی دولتی را با هدف ایجاد فرصت استقرار در جایگاه اقتضائی " حمایت ،
هدایت ، نظارت و راهبری " در سرلوحه استراتژی خود قرار داده و طی چند سال اخیر طرح "برون سپاری " در بخشهای مختلف تولید ،
انتقال و
توزیع را به ع نوان رویکردی اصولی و اجتناب ناپذیر در پیش گرفته است . ایجاد فضای رقابت پذیری با صدور مجوز احداث نیروگاه
در حوزه تولید و ایجاد آژانسهای مستقل خدمات مشترکین و آژانسهای جامع با B.O.T و B.O.O توسط بخش خصوصی به روشهای
مشارکت شرکتهای آب و فاضلاب ، گاز و مخابرات د ر حوزه
توزیع نیروی برق از اهم تجربه های جدیدی است که به روش آزمون و خطا
از مدتی پیش در چندین نقطه از کشور آغاز شده است.
شرکت برق منطقه ای فارس نیز در سال 1382 گروهی متشکل از مدیران و کارشناسان حوزه های منابع انسانی ، نظارت بر
توزیع و شرکتهای
توزیع را مام ور نمود تا مطالعات امکان سنجی و تدوین طرح اجرائی
برون سپاری خدمات
توزیع نیروی برق را به انجام
رسانند. این گروه ابتدا با برگزاری جلسات متعدد گفتگو اهداف مورد توافق را تعریف و برنامه کلی کار را تهیه و سپس بر مبنای آن مسئله را
با در نظر گرفتن جنبه های حقوقی ، فنی و اجرائی مورد بررسی قرار داد و سرانجام از میان گزینه های شناسائی شده برترین گزینه را از
حیث برخورداری از قابلیت اجرائی انتخاب و طی چندین مرحله ارزیابی و بازنگری به صورت جداول و نمودارهای سازمانی جهت تصویب
توسط مراجع ذیربط ارائه نمود . طرح مذکور بار دی گر توسط نویسنده که خود عضوی از گروه تهیه کننده طرح می باشد مورد تجدید نظر قرار
گرفته که به منظور نقد و بررسی توسط صاحب نظران بویژه مدیران و کارشناسان بخش
توزیع ، در این مقاله شرح داده شده است.