بررسی سازوکارها و بیان پروتیین های مرتبط با مقاومت یازده ژنوتیپ بادمجان به کنه Tetranychus urticae

کنه تارتن دونقطه ای یکی از مهم ترین آفات چندین خوار )پلی فاژ( است که هر ساله آسیب و زیان شایان توجهی روی محصولات مختلف ازجمله بادمجان ایجاد می کند. امروزه استفاده تلفیقی از روش های مختلف کنترل کنه های تارتن دونقطه ای در قالب برنامه های IPM و با محوریترقم های مقاوم، یکی از مناسب ترین راه ها برای کاهش کاربرد سموم شیمیایی و کشاورزی ایمن به شمار می آید. در این پژوهش، دو سازوکار آنتی زنوز و تحمل یازده ژنوتیپ بادمجان در گلخانه ای با نوسان دمای شبانه روز بین 18 تا 27 درجه سلسیوس و در قالب طرح کامل تصادفی باسه تکرار بررسی شد. همچنین میزان پروتیین های بیان شده و تفاوت بیان آن ها در ژنوتیپ های مختلف با استفاده از روش SDS-PAGE و نیز ارتباط آن با شمار کنه های تارتن جلب شده در فرآیند آزمون آنتی زنوز ارزیابی شد. برای تشخیص همبستگی بین صفات گلخانه ای و داده هایمولکولی، از آزمون مانتل استفاده شد. ژنوتیپ های مورد بررسی بر پایه همه صفات مورد بررسی به روش سلسله مراتبی Ward در چهار خوشه مقاوم )برازجان، یلدا و لیندا(، نیمه مقاوم )بلاک بیوتی، لیدی و محلی زابل(، نیمه حساس ) - 905 امامی، کیم و بلاکی( و حساس )سیاهمشهد و لیما( دسته بندی شدند. بنابراین، ژنوتیپ های برازجان، لیندا و یلدا می توانند به عنوان ژنوتیپ های دارای قابلیت مقاومت به کنه تارتن دونقطه ای مدنظر قرار گرفته و در آزمون های تکمیلی، بررسی شوند

Keywords:

آزمون مانتل , آنتی زنوز , تحمل , کنه تارتن دونقطه ای و SDS-PAGE