جایگاه اخلاقیات در مدل مدیریت سیستماتیک

انسان موجودی است اجتماعی که برای رشد و تکامل نیازمند برقراری ارتباط است. از این رو ارتباط اثر بخش میان افراد و کارمندان نقش بسیار مهمی را در رضایت شغلی و نیز بهره وری ایفا می کند. از سوی دیگر رفتار مدیران در تعامل با کارکنان و محیط نیز به عنوانی الگویی برای کارمندان در سطوح سازمان شناخته می شود. بنابراین اخلاقیات، به دلیل شکل دادن رفتارهای افراد و نیز تفکیک نمودن رفتارهای مثبت و منفی در سازمان نقش بسیار مهمی را ایفا می کنند. به عبارت دیگر اخلاقیات به عنوان سیستمی از ارزش ها و بایدها و نباید ها تعریف می شود که براساس آن نیک و بدهای سازمان مشخص می گردند. امروزه، نیز یکی از مسایل جبران ناپذیری که سبب کاهش اثربخشی افراد در گروه ها و تیم های کاری و تعارض مضر، رفتارهای انحرافی گشته است ضعف در اصول اخلاقی می باشد. همچنین مطالعات حاکی از آن است که وجود اصول اخلاقی مثبت و اثربخش سبب افزایش خلاقیت، بروز رفتارهای شهروندی سازمانی و نیز بهبود روابط کاری می گردد. از سوی دیگر مدیریت سیستماتیک که به معنای ارتباط اثر بخش سطوح مختلف سازمان با یکدیگر به طور هماهنگ می باشد، نیازمند ارتباطاتی سازنده و شکل گیری الگوهای اخلاقی اثر بخش می باشد. هدف از این پژوهش نیز بررسی این موضوع می باشد که اخلاقیات چطور می تواند در مدیریت سیستماتیک تاثیر گذارد. همین طور در این مقاله، مفاهیمی از قبیل اخلاقیات و مدیریت سیستماتیک شرح داده شده و در آخر نیز مدلی ارایه نموده ایم که مبین جایگاه اخلاقیات در مدیریت سیستماتیک می باشد.

Keywords:

اخلاقیات , مدیریت سیستماتیک , سازمان , اثربخشی