اثربخشی اموزش سخت رویی بر رضایت از زندگی و بهزیستی روان شناختی مادران کودکان اتیسم

پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی آموزش سخت رویی بر رضایت از زندگی و بهزیستی روان شناختی مادران کودکان اتیسم شهر اصفهان صورت پذیرفت. در این پژوهش جامعه آماری را کلیه ی مادران دارای کودکان طیف اتیسم مراجعه کننده به مراکز اتیسم شهر اصفهان سه مرکز در سال 1394 تشکیل می دادند. تعداد این افراد 476 نفر بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. متغیر مستقل آموزش سخت رویی و متغیرهای وابسته رضایتمندی و بهزیستی روان شناختی مادران دارای کودکان طیف اتیسم بود. بدین منظور تعداد 30 مادر دارای کودک مبتلا به اختلال طیف اتیسم با روش نمونه گیری در دسترس و هدفمند انتخاب و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه ازمایش و گواه جایگزین شدند. گروه ازمایش مداخله سخت رویی را 8 جلسه یک و نیم ساعته به مدت 2 ماه دریافت نمود، در حالیکه گواه این مداخله را دریافت نکرد. سپس افراد هر دو گروه تحت پس ازمون قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده شامل سازمان بهداشت جهانی و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف، مقیاس رضایت از زندگی توسط دینر و همکاران بود. پس از جمع آوری پرسشنامه ها و استخراج داده های خام، تجزیه و تحلیل داده های حاصل از این پژوهش توسط نرم افزار spss ویرایش 20 با استفاده از روش های امار توصیفی و تحلیل کواریانس صورت گرفت. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش سخت رویی بر رضایت از زندگی و بهزیستی روان شناختی مادران دارای کودکان مبتلا به اتیسم تاثیر معنادار داشته است p> 0/001.

Keywords:

آموزش سخت رویی , رضایت از زندگی و بهزیستی روان شناختی , مادران کودکان اتیسم