بررسی تاثیر نظام های زراعی و سطوح آبیاری بر ویژگی های کمی و کیفی گیاه دارویی انیسون Pimpinella anisum

شیوه های کشاورزی جدید مانند کشاورزی کم نهاده، به طورمعمول ترکیبی از نظامهای سنتی، اصول بوم شناختی (اکولوژیکی) و اطلاعات جدید علمی هستند که در راستای کاهش کاربرد نهادههای شیمیایی طراحی شدهاند. در راستای همین هدفهای آزمایشی به صورت کرتهای نواری بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1393-1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارها عبارت بودند از نظامهای زراعی به عنوان عامل عمودی (کم نهاده، متوسط نهاده و پر نهاده) و سطوح آبیاری به عنوان عامل افقی (100 ،80 و 60 درصد نیاز آبی گیاه انیسون). نتایج نشان داد، عملکرد کمی و کیفی انیسون تحت تاثیرنظامهای زراعی و سطوح آبیاری قرار گرفتند. کارایی کاربرد نیتروژن تحت تاثیر نظامهای زراعی قرار نگرفت اما میزان مصرف آب بر بهبود کارایی کاربرد نیتروژن موثر بود. کارایی مصرف آب در نظام کم نهاده پایینترین میزان را داشت اما از لحاظ کارایی مصرف آب تفاوتی بین نظام پر نهاده و متوسط نهاده نبود. بالاترین کارایی مصرف آب و نیتروژن در تیمار 80 درصد نیاز آبی گیاه مشاهده شد. با در نظر گرفتن حفاظت از منابع آب میتوان گفت در تیمار 80 درصد نیاز آبی، گیاه از دیگر منابع موجود نیز به گونه مطلوبتری استفاده کرده است. همچنین درصورتیکه سرمایهگذاری روی این گیاه به منظور تولید اسانس بالاتر باشد، نتایج آزمایش نشان داد، تیمار 80درصد نیاز آبی مناسبتر از 100 درصد نیاز آبی گیاه باشد.

Keywords:

اسانس , کارایی مصرف آب , کارایی کاربرد نیتروژن , کم نهاده , نیاز آبی گیاه